سه شنبه هشتم مهرماه به میزبانی هتل رستوران بهروزیان و با حضور اعضای انجمن بزرگداشت مولوی برگزار گردید.
ابتدا فروغ هاشمی مسئول اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی
ضمن تشکر از لیلا عزیزیان مدیر هتل و عضو انجمن ادبی تائب، در مورد کارهای فرهنگی و فعالیت های انجمن ادبی تائب و گرامی داشت شاعران نامی ایران زمین در مهرماه صحبت کرده و افزود مهر ماه،ماه مهربانی است و از سال گذشته این مهربانی با ارتقای بخش اوز به شهرستان بیشتر شد، در اینجا به همه همشهریانم پیشاپیش سالروز ارتقا اوز را تبریک می گوییم و گرامی می دارم زادروز شمس،مولانا،حافظ وسایر شاعران معاصر مهر ماه را.
اینکه در شرایط سخت کرونا به هر شکل ممکن چراغ انجمن روشن نگه داشته شده است باید از تک تک اعضای انجمن ادبی سپاسگزاری کرد.
میرهاشم ریاحی عضو هیئت مدیره انجمن به موضوع افسانه پردازی حول و حوش آشنایی شمس و مولانا و حذر از باور به نقل قول های خرافی پرداخت و خاطر نشان کرد که بعد از فوت مولانا مریدان او و جمعی بسیار کثیر از مردم تا چهل روز بر سر مزار او به سوگواری و فاتحه خوانی می پرداختند و این نشان از احترام بسیار او نزد مردم بوده است.
سپس عبدالله وحدانی از اعضای انجمن به صحبت در مورد مولوی و زندگینامه وعرفان او پرداخت و افزود:با دقت در زندگی برخی شاعران متوجه می شویم که عده ای از آنها در برهه ای از زندگی، دچار تحول روحی شده اند و ما از آن به عنوان بزرگترین عارف یاد می کنیم.
مولانا هم زمانی که شمس از مشرق طالعش طلوع کرد دچار تحولی عظیم شد وحکم به تحول روحی مولانا از آنجا قوت می گیرد که در اشعار وی بیش از صد بار با واژه "زیر و زبر" روبرو می شویم. همین نکته اساسی است که مولانا توانست منشا تحول در دیگران بشود. کل زندگی مولانا یک مسیر دارد،وی همواره به دنبال روشنایی بود و به دنبال نور. وی می گوید :
"من غلام قمرم"
لذا کل زندگی مولانا دو جریان عمده داشت:
زیر و زبر شدن و دنبال نور و روشنایی بودن.
در ادامه فضای جلسه با سوالاتی از طرف طیبه احمدی و فاطمه نجاتی و پاسخ های مشروح تر تنوع و عمق بیشتری یافت،شعر خوانی فاطمه نجاتی، طیبه احمدی،محمد کریمی نژاد(فارغ)، بهرام رفیعی دبیر انجمن ادبی و روح اله نجفی کارشناس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی از برنامه های دیگر این نشست خوب شبانه بود.
گزارش از میر هاشم ریاحی عضو انجمن ادبی تائب
عکس از مهسا محسنی پور و ناصر رفیعی
