یاران مهربان دانایی را در مسیر مانایی نذر می کنند/قسمت سوم
درباره سنت حسنه نذر و اعتقاد مردم به نذر و وقف و خیر و نیک اندیشی زیاد صحبت کردیم و اینکه مردم اوز از زمان های گذشته تا امروز در نذر دانایی پیشگام بوده اندو توجه خاصی به این موضوع داشته اند.
اینجا تنها به این مورد اشاره کنم که فرهنگ‌نذری منحصر به غذای جسم نیست، بلکه بعضی از نذرها مثل نذر قرآن و نذر کتاب و نذر نوشته و داستان و ..غذای روح را هم تأمین می کند.
و این غذای روح اکنون با توجه به تأثیر بحران اقتصادی موجودو افزایش قیمت کتاب و کاغذدر سالهای اخیر و شیوع ویروس کرونا در عصر حاضر وتعطیلی گسترده و جهانی فعالیتهای اقتصادی کمتر در دسترس قرار دارد حتی اگر فعالیت عادی کسب و کارهای مردم خصوصا بخش فرهنگی به وضعیت عادی قبل از کرونا برگردد باز هم نیاز به صرف زمان زیادی دارد.هرچند توجه به مطالعه و کتابخوانی از دیرباز در ایران با وجود تاریخ ادبیات پرباری که دارد و پیشینه تاریخی و علمی و پژوهشی که به یادگار مانده است و وجودشاعران و نویسندگان بزرگی که در دامان خود پرورش داده است نشان از توجه به تاریخ ادبیات و مطالعه ایرانیان دارد.با پیشرفت تکنولوژی بهانه های سالهای اخیر شروع شد و همه از توجه کمتر به کتاب و مطالعه سخن می گفتند و این موضوع باعث شد که برای افزایش سرانه مطالعه و توجه به کتابخوانی تصمیم جدی توسط متولیان گرفته شود تا مطالعه و حوزه کتاب مهجور نماند.
فعالیت ها در کتابخانه ها که سابقه ای زیاد داردو حتی در شهر اوز با وجود جمعیت ،کتابخانه های خوبی توسط کتابداران فعال مدیریت می شود،اما رنگ ولعاب دادن به فعالیت های ترویجی و توجه به خواندن و هرچیزی را نخواندن و استمرار فعالیت هارا می توان از دهه ٩٠ بیشتر مشاهده کرد، برنامه‌های ترویـج کتابخوانی در ایـران رونق تـازه ای یافت تا سیاست گذاران در کنار دیگر سیاستگذاری‌های فرهنگی با آشتی ملی جامعه با کتاب، یارمهربان را از انزوا در آورند.
البته اوزیها همیشه پیشگام و مشتاق برای ترویج کتابخوانی و فرهنگ مطالعه بوده اند و این را می توان در آثار و نوشته ها و کتابهای خطی به جا مانده موجود در موزه مردم شناسی اوز و بیاض های خطی اهدا شده به موزه و کتابهای موجود در کتابخانه عمومی اوز توسط خیرین و نیک اندیشان دید.
در اینجا اسامی بعضی از عزیزانی که در نذر کتاب و دانایی با اداره فرهنگ و ارشاد و خانه فرهنگ و دبیرخانه پایتخت کتاب و انجمن ادبی همکاری داشته اند یاد شده که کتاب خود را به مجموعه فرهنگ و هنر هدیه دادند و البته نمی توان همراهی بزرگوارانی که برای کتابخانه عمومی و دانشگاه ها و سایر جاها کتاب اهدا کرده اند را نادیده گرفت.
کتابهایی که به ما اهدا شد:
کتاب مرحوم شیخ محمد فقیهی،شیخ عبدالعزیز قاضی زاده، مرحوم کرامتی، صدیق پیرزاد،حمیرا کمال، بیژن پیرزاد، فاطمه و عبدالله خضری، سیلوانا سلمانپور، مرحوم محمد رفیع ضیایی، احمد خضری(حمیرا نامدار،الهه مرادی،فایزه طیوری)، فرهاد ابراهیم پور، یونس موذنی، محمد کریمی نژاد، زیبا جنیدی.
سهیلا عباسی،مجید حلاجی،عنایت الله نامور(دیوان تائب)،محمد فقیهی،انوشه خضری،مرحوم مصطفی خضری،حمید رکنی،فاروق ضیایی،محمد شفیع شفیعی و عبدالغفار سیفایی ازجمله نویسندگانی هستند که کتابهایشان یا توسط خودشان و یا توسط نماینده به مجموعه خانه فرهنگ و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی اهدا شده است.
(البته عرض کردم اسامی تمام نویسندگان اوزی نیست،اسامی کسانی است که کتابهایشان را به ما اهدا کرده اند.)
و اما شکل گیری کاروان دانایی یا نذر دانایی در سالهای اخیر،از زمان شرکت اوز در طرح پایتخت کتاب فعالیت ها جدی تر و به روش های مختلف سعی شد برای بالا بردن افزایش ی مطالعه بر حسب نیاز و زمان برای همه اقشار جامعه فعالیت هایی انجام شود،ابتدا به پیشنهاد نوجوانان هنرمند وفعال داستان های کوتاه ز بزرگان ادب ایران و جهان به صورت برشور و با شعار *یک دقیقه زمان مال من است* آماده شد و در بین هنرمندان خانه فرهنگ و کسبه و بازاریان پخش شد،پیگیری و استقبال باعث شد نو جوانان این نذر دانایی را با دلگرمی ادامه دهند.
با شکل گیری پایتخت کتاب این فعالیت با همکاری باشگاه های کتابخوانی رونق بیشتری گرفت،فرهاد ابراهیم پور داستان های کوتاه خود را با هزینه خودش چاپ و در اختیار ما قرار داد و اعضای باشگاه های کتابخوانی در سطح شهر با عنوان *کاروان دانایی* به عموم مردم اهدا کردند.
